Nieuwjaarstoespraak burgemeester Schouwenaar

Goedenavond allen, fijn dat u er bent,

Wat prachtig u hier te zien, om samen met elkaar het jaar 2025 in te luiden. 

Namens het gemeentebestuur en de gemeenteraad heet ik u van harte welkom op de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Veere. Om met het belangrijkste te beginnen: Ik wens u een heel gezond, veilig en liefdevol jaar toe. 

Terugkijkend op het jaar 2024 wil ik een aantal zaken kort memoreren. Het jaar kende voor onze inwoners hoogte- en dieptepunten. 

Onze mensen. U, wij, de mensen van en uit Veere. Er is veel gebeurd. Mensen hebben het soms goed gehad, kenden vreugde, zoals bruiloften, verlovingen, jubilea. 

Maar ook verdriet. Mensen om ons heen werden ziek, werden beter. We hebben mensen verloren. Familie, ouders, soms kinderen, vrienden. Dierbaren. Dat doet zeer. 

Er kwamen nieuwe mensen bij. Verhuisd naar Veere of geboren thuis of in Goes, de baby’s van 2024. Maar in ieder geval thuis, in Veere. 

Een thuis, nabij de zee, de zee die ook een centrale plek kent het leven van ons allen. 

Die indrukwekkende zee, die net als het leven, steeds weer nieuwe golven brengt. Soms moeilijk, soms kalmerend, altijd in beweging. Een zee die ons niet alleen inspireert om mee te bewegen, maar ook om zelf bewegingen te blijven creëren. 

Misschien is het die inspiratie die zorgt dat hier zoveel veerkrachtige en betrokken mensen wonen. Mannen en vrouwen, die opstaan voor wat ze belangrijk vinden en geloven in de kracht van samen, die elkaar sterker maken. Een sterke gemeenschap die elkaar in tijden van voor- en tegenspoed weet te vinden, en bijstaat. Dat is niet altijd vanzelfsprekend en daarom iets om trots op te zijn. Ik noem dat graag Veerkracht van de samenleving; de kracht van Veere. 

En tsja, natuurlijk zijn er ook mensen teleurgesteld. Dat had ik als ‘stuurman’ van het schip Veere, graag anders gezien. De wind staat niet altijd gunstig. De mogelijkheden zijn beperkt, soms helaas te beperkt. 

Maar, in de kern gaat het goed. 

Elke keer weer word ik erdoor geraakt.

Ik denk bijvoorbeeld aan het echtpaar dat ik dit jaar mocht feliciteren met hun 60-jarig huwelijk. Vriendelijke mensen, die, wonend in het drukke centrum van Domburg, trots zijn dat de schoonheid van onze gemeente bezoekers blijft trekken. Het maakt hen niet zo uit dat er af en toe een jongeman of vrouw met een rugzak tegen het raam aan staat. Beter nog, ze ontmoetten zo mensen uit alle windstreken. 

Toerisme is niet voor niets de economische motor van Veere. Dat brengt veel. Welvaart, voorzieningen en levendigheid waar we van mogen genieten. En daar zorgen we best goed voor. 

Zo waren we in 2024 het schoonste winkelgebied van Nederland, de toilet-vriendelijkste gemeente van Zeeland en hebben we uitstekende voorzieningen op onze stranden. Daar doen we met zijn allen ons best voor. Aan ons allemaal de taak om daar een goede balans in te houden. 

Met het ontwikkelkader verblijfsrecreatie zetten we afgelopen jaar de eerste voorbereidende stappen, om gesteld te staan in het veerkrachtige Veere op de toekomst. Opdat de kaders voor de juiste balans tussen leefbaarheid en levendigheid het licht zullen gaan zien komend jaar. Het zoeken naar die balans kenmerkt Veere, en de betrokkenheid van de inwoners bij de vraagstukken die onze leefomgeving betreffen is groot. 

Als het over veerkracht gaat, denk ik ook aan de boeren die we in augustus bezochten. We hadden als gemeente een fout gemaakt: we vroegen boeren om op de dag van het bezoek van ons Koninklijk Paar geen mest uit te rijden. Goedbedoeld maar in alle opzichten ongepast. Eenmaal aan de deur waren we in de gelegenheid om onze excuses aan te bieden bij de betreffende boeren/ondernemers, en mochten we ook een keer aanschuiven aan de keukentafel voor een goed gesprek. Met kritische feedback zeker. Ik keek en zag de manier waarop onze boeren, maar breder, ondernemers, hun leven en werk vormgeven en steeds weer meebewegen. Met de natuur en met al wat meer, wat er van hen wordt gevraagd. Daar heb ik bewondering voor. En ik vind ook dat daar moed voor nodig is. Om hard te werken voor de goede zaak, niet wetende of dat altijd dat brengt wat je ervan hoopt.

Op dat bezoek van Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander en Hare Majesteit Koningin kunnen we met plezier terugkijken. Het was een prachtige zomerse dag en onze Koning dronk in Veere volgens traditie uit de 500 jaar oude beker van Maximiliaan, het koninklijk paar bezocht in Serooskerke een project voor innovatieve regenwateropvang en voerde in Domburg inspirerende gesprekken met een brede vertegenwoordiging van de Walcherse samenleving. Zij zagen ook wat wij zien, een veerkrachtige samenleving die werkt aan innovatieve en toekomstgerichte projecten en aan de uitdagingen die voor ons liggen. 

En dan de blik naar voren. Wat komt er op ons af en wat hebben we daarbij nodig?

Een van de aanstaande uitdagingen is de verdere implementatie van de nieuwe Omgevingswet die impactvolle gevolgen heeft. Voor inwoners, voor bedrijven en voor onze ambtelijke organisatie. In 2025 zetten we samen een volgende stap door ons buitengebied om te zetten naar een omgevingsplan dat klaar is voor de toekomst. Dat helpt ons om onze ambities waar te maken: woningen bouwen, bedrijvigheid aanjagen en tegelijkertijd onze prachtige leefomgeving beschermen. En dat is nodig: jonge gezinnen en starters vinden nauwelijks betaalbare woningen en senioren zoeken naar meer levensloopbestendige woonvormen. 

Ook het vraagstuk van de Noordwestroute Walcheren is uitdagend. We pakken het vast, om als geografisch gebied onze mensen in beweging te kunnen laten blijven, nu en in de toekomst. In 2025 is het tijd om de figuurlijke paden verder te verkennen en te beschouwen, te besluiten, hoe we de kernen ontlasten van drukte en tegelijkertijd de bereikbaarheid van onze kust goed kunnen houden.

We verwelkomen vluchtelingen en statushouders. In 2025 vangen we in Serooskerke 30 minderjarige asielzoekers op. En door de opvang aan Oekraïense vluchtelingen hebben zij inmiddels een waardevolle plek in onze gemeenschap gevonden. De opvang van vluchtelingen ligt altijd politiek gevoelig, maar ik ben er trots op dat onze gemeente ook hier veerkracht toont.

In het aankomend jaar zetten we samen nog veel meer belangrijke stappen. 

Met nieuwe woningen binnen bestaande bebouwde gebieden zoals de projecten Zionskerk in Oostkapelle, Zeester in Meliskerke, en sinds kort ook de Banckertstraat in Koudekerke. Ook zetten we in 2025 in op nieuwbouw, zoals bij de Biezeweie in Serooskerke en Koningshof II in Koudekerke. Maar we kunnen het alleen samen. Met inwoners denken we na over oplossingen die wellicht helpen. Bijvoorbeeld door woningen te splitsen of bijgebouwen om te vormen tot tijdelijke woonzorgruimte. Heeft u daar ideeën over? Graag!

Lieve mensen, slechts enkele onderwerpen kunnen we op een avond als deze aanstippen. Maar er speelt zoveel, ook op het wereldtoneel. Tijden zijn onzeker en we hebben op veel zaken niet zoveel invloed als we zouden willen. Daarom temeer is het van belang om in gezamenlijkheid te blijven vertrouwen op Veerkracht, de kracht van Veere… Die monumentaal zichtbaar is gemaakt in de aanloop naar 80 jaar bevrijding. We hebben allen die hiervoor vochten – door de inzet van heel veel vrijwilligers – herdacht met indrukwekkende ceremonies, bijeenkomsten en twee mooie nieuwe herdenkingsmonumenten. Ook in 2025 staan we nog stil bij het jubileumjaar met diverse bijzondere herdenkingen in onze kernen in mei. De expositie van unieke voorwerpen uit de Tweede Wereldoorlog hier in ons gemeentehuis, is nog tot 14 januari 2025 te zien. Neem daar zeker nog een kijkje.

Tsja, herdenken, verhalen blijven vertellen, herinneren ons eraan dat vrijheid een kostbaar goed is. Dat het een voorrecht is om te leven in vrede en dat we daar steeds aan moeten blijven werken. 

Ik moest eraan denken toen ik tijdens de Week van het Respect een juf en haar klas ontmoette. De kinderen vertelden dat ze tijdens een voetbalwedstrijd flink waren uitgescholden en fysiek buitensporig waren geschopt en geduwd. De juf wilde daar iets mee doen en vroeg me hoe ik daar tegenaan keek. We kwamen met de kinderen tot de conclusie dat het het waard is om op te staan voor je eigen normen en waarden en om de verbinding te zoeken met de ander. De kinderen schreven hun gevoelens op en nodigden de andere club uit voor een gesprek. Wat een mooi initiatief dacht ik - verpakt in een eenvoudige maar krachtige daad. Het gaf hoop. We kunnen soms zoveel van onze kinderen leren!